Voorbije zaterdag 9 april 2022 publiceerden Het Nieuwsblad en Gazet van Antwerpen een interview met Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken over onder andere de band van zijn partij met Rusland. De klassieke en sociale media hebben vooral onthouden hoe de Vlaams Belang-voorzitter Frank Creyelman neerzet, Creyelman die na de inval van Rusland in Oekraïne nog een welwillend interview gaf aan het Russisch mediakanaal Sputnik en in de gemeenteraad van Mechelen met de hele Vlaams Belang-fractie weigerde een solidariteitsmotie met Oekraïne te ondertekenen. Tom Van Grieken noemt Frank Creyelman nu “maar een van de honderden lokale mandatarissen”, een “clownesk” figuur die “beter eens goed (moet) nadenken of hij zijn politieke carrière zo wil beëindigen”. Van Grieken wil Creyelman evenwel niet uit het Vlaams Belang zetten: “Hij zou beter de eer aan zichzelf houden.” (foto hierboven: Frank Creyelman (l.) samen met Kris Roman (r.) in Donetsk in 2018 © Facebook).
Volgens Tom Van Grieken was de laatste keer dat Frank Creyelman de krant haalde met een voorstel om niet-gevaccineerden een enkelband om te doen. Dat is niet eerlijk. De laatste keer dat Frank Creyelman de krant haalde vóór het interview met Tom Van Grieken, en een uithaal van Bart De Wever, was over de bemiddeling door Frank Creyelman om Oekraïense vluchtelingen naar Mechelen te halen. In Mechelen kennen ze Frank Creyelman echter ook als de man die in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen in 2000 bij het Mechelse stadsbestuur een onkostennota indiende voor kosten gemaakt door zijn gemeenteraadsfractie, zoals voor… onder andere de aankoop van een salon en een diepvriezer die bij Creyelman thuis staan. Creyelman durft. In 1979 werd hij lid van de Vlaamse Militanten Orde (VMO) die twee jaar later veroordeeld werd voor het zich gedragen als een privémilitie. Op de begrafenis van VMO-leider Bert Eriksson in 2005 is Frank Creyelman een van de weinige aanwezige Vlaams Belang-mandatarissen. Vanaf 1984 bekleedt Frank Creyelman bestuursfuncties bij het Vlaams Blok in Mechelen. Vanaf 1994 is hij in Mechelen gemeenteraadslid. Twee jaar later al gemeenteraadsfractieleider.
Vanaf 1995 tot 2014 is Frank Creyelman afwisselend Vlaams parlementslid en senator. Soms rechtstreeks verkozen, andere keren als gecoöpteerde of als opvolger – wat betekent dat men een plaatsje vrijhield voor Frank Creyelman. Na de verkiezingen in 2009 mag het Vlaams Belang in het Vlaams parlement de voorzitter leveren voor de Commissie voor Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden en Internationale Samenwerking. En wie mag die voorzitter namens het Vlaams Belang worden? Frank Creyelman! Het helpt Creyelman om internationale contacten te leggen waarmee hij met partijgenoten onder andere naar Rusland en Syrië op bezoek kan gaan. Als het Vlaams Belang bij de verkiezingen in 2014 ook een lijst indient in Henegouwen, de provincie van PS-boegbeeld Elio Di Rupo, wordt hij door het Vlaams Belang naar voren geschoven als lijsttrekker. Frank Creyelman haalt er zowaar 2.426 voorkeurstemmen binnen. Veroniek Dewinter, dochter van, krijgt op die lijst slechts 269 voorkeurstemmen. Het wringt dus als Tom Van Grieken nu Frank Creyelman omschrijft als “maar een van de honderden lokale mandatarissen”.
Als Frank Creyelman in 2014, samen met Jan Penris en Christian Verougstraete, als verkiezingswaarnemer afreist naar de Krim, Oekraïens gebied bezet door Rusland, maar daar op de verkiezingsdag te dronken is om wat dan ook vast te stellen, worden Creyelman, Penris en Verougstraete slechts berispt door toenmalig Vlaams Belang-voorzitter Gerolf Annemans. Eénmaal volgt er een sanctie: als een Vlaams Belang-delegatie onder leiding van Filip Dewinter in 2016 op bezoek gaat bij de Griekse neonazi’s van Gouden Dageraad. Nadat het Anti-Fascistisch Front (AFF) dit uitbrengt, en Apache er vragen over stelt aan Tom Van Grieken, wordt Anke Van dermeersch uit het partijbestuur gezet. Reisgezellen Filip Dewinter, Jan Penris én Frank Creyelman worden niet gesanctioneerd. Zij zetelden weliswaar niet in het partijbestuur, maar er waren voor hen andere sancties mogelijk. Niet dus.
Tom Van Grieken en Frank Creyelman maakten elk een plas, en voor de rest blijft alles zoals het was. De Vlaams Belang-voorzitter lijkt niet van plan te zijn met Frank Creyelman te doen wat hij deed met Carrera Neefs: een loyauteitsverklaring voorleggen, en als hij die weigert te tekenen, of zich er niet aan houdt, hem uit de partij zetten. Tom Van Grieken komt overigens goed weg met het interview in Het Nieuwsblad en Gazet van Antwerpen. Of Filip Dewinter ook niet beter de eer aan zichzelf zou houden? Tom Van Grieken: “Dewinter heeft zich verontschuldigd omdat hij zich in Poetin heeft vergist. Het zijn allemaal grote mijnheren die hun excuses kunnen aanbieden”. Rusland is al langer aan het afglijden naar een dictatuur. Van Grieken: “Rusland is nooit een democratie geweest. Maar op een bepaald moment dachten we wel dat Poetin een bondgenoot kon zijn tegen de weg met ons-cultuur en in de strijd tegen IS (…). Hij was eerder een potentiële bondgenoot die niet meeliep in het multiculturalisme en de globalisering. Maar uiteindelijk blijkt hij een ordinaire, machtswellustige imperialist.” Enzovoort.
In een interview kan je niet eindeloos doorvragen, en een interview is altijd wel een gelegenheid voor de geïnterviewden om zich goed te praten. Interviewer-journalist Pieter Lesaffer mocht in Het Nieuwsblad in een commentaar op blz. 2 schrijven wat in het interview te weinig aan bod komt: “Dat Vlaams Belang nu pas een (snelle) mea culpa slaat, betekent dat Poetin dus nog geen probleem was toen de Russische journaliste Anna Politkovskaja in 2006 werd vermoord omdat ze te dicht bij de waarheid over Poetins vuile oorlog in Tsjetsjenië kwam. Ook niet toen de dissident Alexander Litvinenko kort daarna stierf door vergiftiging. Of toen oppositieleider Boris Nemtsov in 2015 in hartje Moskou op straat werd doodgeschoten. Blijkbaar was er ook nog geen probleem toen bij de verkiezingen van 2018 massaal beelden opdoken van Russische ambtenaren die valse stembiljetten ronddeelden, en zelfs niet toen die verkiezingsfraude zich vorig jaar herhaalde. Ook niet toen de Russische spion Sergej Skripal op Britse bodem werd vergiftigd. Of toen de oppositieleiders Vladimir Kara-Moerza en Aleksej Navalny meerdere pogingen tot vergiftiging ondergingen, en die laatste tot een jarenlange gevangenisstraf werd veroordeeld. En dan hebben we het nog niet eens over de annexatie van de Krim in 2014, het aan banden leggen van Russische media en het exuberante politiegeweld tegen elke vorm van straatprotest.”
Pieter Lesaffer vervolgt: “De jarenlange adoratie van extreemrechts voor Poetin is geen toeval en is ook niet onschuldig. Dat ging zogezegd over het bewaken van een soort eigenheid tegenover de slappe, multiculturele aanpak van westerse leiders. Maar intussen was al lang duidelijk dat een uitholling van de Russische democratie bezig was. De inval in Oekraïne is niet het beginpunt van deze evolutie, maar enkel het voorlopige dieptepunt ervan. Dat de alarmbellen bij Vlaams Belang en haar Europese zusterpartijen niet eerder zijn afgegaan, zegt veel over deze partijen. De volgende keer dat Vlaams Belang in naam van de democratie de grote woorden bovenhaalt, moet ze er misschien bij zeggen hoe relatief haar democratische gehechtheid wordt eens leiders als Poetin opstaan.”
Allemaal terechte opmerkingen, maar wie leest de redactionele commentaren? Commentaren die niet vlak naast het interview staan. Bij Gazet van Antwerpen was het nog erger. Daar werd hetzelfde interview voorbije zaterdag in grote opmaak gepresenteerd en volgde pas voorbije maandag een kritisch commentaar van de redactie. Tussen commentaar op de Franse presidentsverkiezingen en kritiek op de PVDA door. Interviews met Vlaams Belang-kopstukken zijn soms nuttig, maar altijd een kans op zich goedpraten hoe kritisch men hen ook interviewt. Volgende keer in de onmiddellijke omgeving van het interview de nodige duiding plaatsen?
Er is bijgevolg niet alleen iets mis met Frank Creyelman. Er is ook iets mis met hoe het Vlaams Belang jarenlang reageert op de strapatsen van Frank Creyelman en hoe media een interview met een Vlaams Belang-kopstuk kunnen brengen.
Antifascista Siempre 