Alleen De Morgen schreef er over, maar verder passeerde het geruisloos in de Vlaamse media. De N-VA heeft in haar fractie van de European Conservatives and Reformists (ECR, ‘Europese Conservatieven en Hervormers’) in het Europees parlement een nieuwe collega. Het volstaat blijkbaar niet dat van dezelfde fractie deel uit maken: Fratelli d’Italia (FdI, ‘Broeders van Italië’) van Georgia Meloni met in haar logo nog steeds de vlam van de postfascistische partij Movimento Sociale Italiano (MSI), de autoritaire Poolse conservatieven van Prawo i Sprawiedliwość (PiS, ‘Recht en Rechtvaardigheid’), het extreemrechtse VOX, hevige tegenstanders van autonomie voor Catalanen en anderen in Spanje, de extreemrechtse Zweedse Sverigedemokraterna (‘Zweden-democraten’) en de Finse Perussuomalaiset (‘Finnenpartij’, voorheen bekend als ‘Ware Finnen’) uit dezelfde extreemrechtse hoek… Sinds vorige week is ook Nicolas Bay, vertegenwoordiger van Reconquête – de partij van Éric Zemmour, concurrent op rechts van Marine Le Pen in Frankrijk – lid van de ECR (foto hierboven © Instagram).
Nicolas Bay (46 j.) was amper 15 jaar oud toen hij zich aansloot bij het Front National (FN) van Jean-Marie Le Pen. Hij wordt er een kaderlid en is een van de eersten om een organisatie op te richten tegen gelijke rechten voor homo’s en lesbiennes. Bij de splitsing van het FN in 1999 vervoegt Bay de nr. 2 bij het FN Bruno Mégret voor diens Mouvement National Républicain (MNR). In 2007 is Bay campagnedirecteur bij de parlementsverkiezingen en daarna secretaris-generaal van de MNR. Eén jaar later wordt hij evenwel buitengezet bij de MNR. Bay keert dan maar terug naar zijn eerste liefde, het FN. Als verkozene geraakt hij eerst niet verder dan de regionale raad van Haute-Normandie. In 2014 wordt hij secretaris-generaal bij het FN en Europarlementslid, vanop de vierde plaats op een lijst getrokken door Marine Le Pen. In 2017 wordt hij vice-voorzitter van het FN en opvolger van Marine Le Pen in het Europees Parlement nadat Marine Le Pen in het Frans Parlement gaat zetelen. Bay wordt co-voorzitter van groep Europa van de Naties en de Vrijheden in het Europees Parlement waar ook het Vlaams Belang lid van is. In 2019 wordt Bay verkozen als RN-Europarlementslid (in 2018 veranderde het Front National haar naam in Rassemblement National) en wordt Bay vicevoorzitter van de groep Identiteit en Democratie met ook het Vlaams Belang als lid. Tot 15 februari 2022 is Bay woordvoerder van Marine Le Pen. Op die datum wordt Bay uit het FN gezet op beschuldiging van al maanden informatie door te geven aan de concurrent rechts van Marine Le Pen in Frankrijk, Éric Zemmour. ’s Anderendaags maakt Nicolas Bay bekend dat hij het kamp-Zemmour vervoegt. Hij wordt, samen met Marion Maréchal en nog een derde vicevoorzitter van Reconquête, de partij van Éric Zemmour.
Nicolas Bay bekritiseert de immigratie en is een aanhanger van de omvolkingstheorie. Hij pleit voor remigratie. Op economisch vlak is hij eerder een liberaal. Niet zo voor het homohuwelijk, daar is hij een hevig tegenstander van. Zoals Filip Dewinter gaat hij op bezoek bij de Syrische president en dictator Bachar el-Assad. Als in het Europees Parlement in 2019-2023 resoluties gestemd worden tegen Rusland en de Russische president Vladimir Poetin stemt Nicolas Bay 17 van de 22 keren tégen de resolutie. Volgende maand begint in Parijs een rechtszaak tegen 27 mensen verbonden aan het FN, na een onderzoek naar misbruik van overheidsgeld dat in 2018 begon. Nicolas Bay is een van de gedagvaarden. Er wachten nog twee mogelijke rechtszaken tegen Nicolas Bay. Eén voor beschuldigingen tegen de Franse rapartiest Médine en één voor aanzetten tot racistische haat naar aanleiding van de bouw van een moskee. In de strip La Présidente, over de eerste dagen van Marine Le Pen als Franse president, is Nicolas Bay minister van Binnenlandse Zaken, Immigratie en Secularisme.
Woensdag 7 februari 2024 maakte Marion Maréchal (in bruin pak op de foto helemaal bovenaan) op een persconferentie in Straatsburg bekend dat ze een akkoord had bekomen van Giorgia Meloni om Nicolas Bay op te nemen in de ECR-fractie in het Europees Parlement. En zo geschiedde. Assita Kanko is de Vlaamse ondervoorzitster van de ECR-groep, de Pool Ryszard Legutko en de Italiaan Nicola Procaccini zijn de voorzitters, maar als je een zaak kan beklinken met de Italiaanse premier Giorgia Meloni komt het in orde. In tegenstelling tot de Identiteit en Democratie-groep van onder andere het Vlaams Belang is de ECR-groep in het Europees Parlement niet onderworpen aan een cordon sanitaire en neemt zij deel aan besprekingen die een meerderheid kunnen halen in het Europees Parlement.
Het in de ECR-groep loodsen van Nicolas Bay is een zet van Marion Maréchal tégen haar tante Marine Le Pen die ervan droomde om in het Europees Parlement een fractie te vormen samen met Fratelli d’Italia (en de Hongaarse Fidesz-partij van Viktor Orbán). Volgens Marion Maréchal zou Giorgia Meloni haar deuren openen voor nog meer Reconquête-leden, en niet Rassemblement National-verkozenen. Lijsttrekster van Reconquête voor de Europese Verkiezingen in juni is Marion Maréchal. Dat ze gehuwd is met Fratelli-Europarlementslid Vincenzo Sofo, voormalig lid van de Lega van Matteo Salvini, vergemakkelijkt natuurlijk de zaken. Voorwaarde is wel dat Reconquête de kiesdrempel van 5 % haalt en dat valt nog af te wachten met het quasi-zeker succes van het Rassemblement National bij de komende Europese verkiezingen in Frankrijk. De Franse parlementsverkiezingen in 2022 waren geen succes voor Éric Zemmour, spijts alle media-aandacht die Zemmour kreeg.
Voor de Hendrik Vos’en en Rob Herbaut’en van deze wereld wordt het boeiend om te zien hoe de volgende fracties in het Europees Parlement gevormd worden. Eén zaak is zeker. Rond het Rassemblement National is er een sterker cordon sanitaire in het Europees parlement dan in het Frans parlement. Of er een cordon sanitaire rond het Vlaams Belang komt in het Vlaams parlement is af te wachten, maar in het Europees parlement zal het cordon sanitaire allicht nog stand houden spijts een verwachten stijging van de fractie in het Europees parlement waartoe het Vlaams Belang zal behoren.
Antifascista Siempre 