Vandaag zullen in Brussel tienduizenden mensen betogen voor een versterking van onze koopkracht. Na provinciale actiedagen (foto hierboven: Antwerpen © AFF) zullen vandaag Vlamingen, Walen en Brusselaars samen betogen voor meer loon. Alleen de index is niet voldoende voor mensen met een laag of middenklasse-inkomen. In verhouding kopen zij meer de producten in de indexkorf die duurder worden. Daarom moeten er loonstijgingen komen. Meer dan de 0,4 % die de (mee door oppositiepartij Vlaams Belang goedgekeurde) loonnormwet toelaat.
De vakbonden pakken uit met spectaculaire winstcijfers van de Belgische bedrijven, maar ook zakenkranten kunnen er niet om heen. De Tijd schreef onlangs dat 783 bestuurders van Belgische vennootschappen een thuisadres hebben in belastingparadijs Dubai of omgeving, en dat (meestal legale) betalingen die Belgische bedrijven deden richting Verenigde Arabische Emiraten opliepen van 44 miljard euro in 2017 tot 265 miljard euro in 2021. Sommigen in ons land worden enorm rijk. De studiedienst van de PVDA berekende dat 18 van de Bel-20-bedrijven in 2021 samen maar liefst 8,17 miljard euro aan dividenden uitkeerden aan hun aandeelhouders. “Cijfers die de ogen uitsteken”, schreef zaterdag Gazet van Antwerpen die er evenwel niet de conclusie aan vastknoopt dat er geld te halen is voor iedereen die het als loon-, wedde- of uitkeringstrekkende moeilijk heeft. Van Vlaams Belang en N-VA hebben die en andere bedrijven overigens niets te vrezen: in het Europees Parlement stemden hun verkozenen systematisch tegen een minimumbelasting voor bedrijven.
Dat er geen heilzame boodschappen komen vanuit het extreemrechtse kamp bleek nog eens de voorbije dagen. In eigen land naar aanleiding van de arbeidsdeal waarover de regering-De Croo voorbije vrijdag een akkoord bereikte. Voor het Vlaams Belang volstaat het niet dat minister Frank Vandenbroucke (Vooruit) tot in de pijnklinieken langdurig zieken gaat zoeken om terug aan het werk te zetten. Het Vlaams Belang herhaalde voorbije vrijdag haar eis om de werkloosheidsuitkering voor mensen jonger dan 50 jaar in tijd te beperken. Door mensen nog meer in armoede te storten meer mensen aan het werk krijgen? Aan arbeidsvoorwaarden waardoor meer en meer mensen meerdere jobs moeten combineren om rond te komen? De N-VA wordt niet als een extreemrechtse partij geklasseerd, maar zij zet geen leeftijdsgrens op het beperken van de werkloosheidsuitkering, zodat ze op dit punt nog asocialer is dan het Vlaams Belang.
Voor wie werkt wil het Vlaams Belang meer nettoloon voor werkenden door een algemene verlaging van de sociale zekerheidsbijdrage, naar Frans voorbeeld (zie verder). Maar waarvoor dient de sociale zekerheidsbijdrage? In 2019 ging 41 % van de sociale zekerheidsuitkeringen naar de uitbetaling van de pensioenen, 30 % naar geneeskundige verzorging, 11 % naar ziekte en invaliditeit, 6 % naar uitkeringen voor werkloosheid en 6 % naar uitkeringen voor de jaarlijkse vakantie. Meer nettoloon door minder sociale zekerheidsbijdragen, zoals het Vlaams Belang voorstelt, is bijgevolg egoïstisch en asociaal. De regering-De Croo besliste de Bijzondere Bijdrage Sociale Zekerheid (BBSZ), die sinds 1994 geheven wordt naast de gewone sociale zekerheidsbijdrage, af te schaffen voor de laagste lonen. Vlaams Belang en N-VA eisen de afschaffing van de BBSZ voor alle werknemers. Wie er op het einde van de rit de dupe van is, hebben we daarnet al geschetst.
Het is al vaker gezegd dat er een groot verschil is tussen woorden en daden bij het Vlaams Belang. Zeggen op te komen voor hogere lonen, maar in eigen land mee de strenge loonnorm goedkeuren en in het Europees Parlement tegen een verhoging van de minimumlonen stemmen bijvoorbeeld. Marine Le Pen verlegde de voorbije weken haar prioriteiten. Ze kon goed scoren bij de Franse presidentsverkiezingen in april dit jaar, met in de tweede ronde 41,5 % van de uitgebrachte stemmen, door beter dan de zittende Franse president op te komen voor de koopkracht van de Fransen. Enerzijds met dubieuze voorstellen zoals het verhogen van de nettolonen door een vermindering van de sociale zekerheidsbijdrage. Anderzijds door voorstellen voor een BTW-verlaging op energie, brandstoffen en een korf van 100 levensnoodzakelijke producten. Over immigratie en aanverwante thema’s sprak Le Pen bijna niet. Daar had Éric Zemmour de mond van vol. In het vooruitzicht van de tweede ronde voor de parlementsverkiezingen, die gisteren beslecht werd, sprak Marine Le Pen amper of niet nog over de koopkracht en legde ze de aloude eisen van het Rassemblement National (RN) terug op tafel: over immigratie, onveiligheid en de islam.
Met 89 verkozenen heeft het RN gisteren, voor het eerst sinds 1986, de drempel van 15 verkozenen ruim overschreden om een parlementsfractie te kunnen vormen. Dat geeft haar meer inspraak bij het bepalen van de agenda voor de debatten in het Frans parlement, de beschikking over zalen en medewerkers, en meer spreektijd in het parlement. Uit de plannen die Marine Le Pen maakte bij de Franse presidentsverkiezingen is het wetsontwerp tegen het ‘islamisme’ terug opgediept. Hiermee wil Le Pen uit het openbare leven alles verbannen wat verwijst naar de islam: van kledij zoals de hoofddoeken op straat tot de ‘islamitische ideologie’ in publieke lokalen zoals cinemazalen tot bibliotheken. Het wetsontwerp tegen het ‘islamisme’, zo wordt aangekondigd, is het eerste wetsontwerp dat het RN in het nieuwe Franse parlement zal neerleggen. Het maakt duidelijk waar de prioriteit ligt, ondanks alle retoriek over de koopkracht in de campagne voor de presidentsverkiezingen. De aard van het beestje verandert niet snel.
Antifascista Siempre 